Op ontdekkingstocht in Belgrado!

Hallo allemaal,

Hier dan weer de wekelijkse update uit Budapest! Ik hoop dat jullie het nog allemaal bijhouden, want dit is alweer mijn 15e week in Hongarije. De vorige keer ben ik blijven steken bij woensdag, dus hier gaan we dan….

Donderdag was weer zoals altijd een drukke dag. Om 8 uur ’s morgens begon de les en ik moest ik een presentatie houden. Samen met mijn twee groepsgenoten heb ik geprobeerd een stelling, die verdedigd werd door een andere groep onderuit te halen. Nadat beide groepen hun standpunten duidelijk gemaakt hadden, volgde een debat in de klas. Toen ik rond 11 uur thuis kwam, heb ik nog ff een middagdutje gedaan om vervolgens weer van 2 tot 8 uur naar de universiteit te gaan.

Vrijdag was in tegenstelling tot de dag ervoor een vrij rustige dag! Ik heb heerlijk uitgeslapen, lekker op het balkon in het zonnetje gezeten, een was gedraaid, wat huiswerk gemaakt en ben naar de supermarkt gegaan. Tegen de avond heb ik mijn tas ingepakt en rond 10 uur ’s avonds vertrok ik samen met Anna richting treinstation Keleti. Om half twaalf vertrok daar onze trein richting Belgrado. Samen met nog 8 andere bekenden vertrokken we richting de hoofdstad van Servië. De treinreis nam zo een 8 uur in beslag en ondanks dat de stoelen veranderd konden worden in iets dat leek op bedden, hebben we niet veel geslapen. We werden namelijk 2 keer gewekt voor ticketcontrole en nog eens 2 keer voor paspoortcontrole. Het mooie was wel dat ik voor de eerste keer een stempel in mijn paspoort kreeg, omdat Servië geen lid is van de Europese Unie.
Rond 5 uur ’s morgens zagen we de zon opkomen en kort daarna werd dat prachtige uitzicht verstoord door de eerste sloppenwijken rondom Belgrado. Een uurtje later kwamen we aan op het station en kon de zoektocht naar een geldwisselkantoor en/of bankautomaat beginnen. Al snel hadden we een machine gevonden en was de vreugde groot dat we eindelijk Servische Dinars konden krijgen. Maar dat veranderde al snel toen bleek dat de machine alleen VISA- kaarten accepteerde en geen Mastercard. Dus ook geen Rabobank of ABN Amro kaarten. Daar stond ik dan met al mijn pasjes midden in Belgrado! Een paar minuten later vonden we een geldwisselkantoor, maar wederom hadden we geen geluk. De man achter de balie accepteerde geen Hongaarse forinten, alleen Euro’s en die hadden we dan toevallig weer niet bij ons. Op weg naar het hostel vonden we dan uiteindelijk een bankautomaat van een Duitse bank en konden we geld pinnen!
Nadat we onze bagage in het hostel achtergelaten hadden, zijn we de stad gaan verkennen. Bij het toeristeninformatiepunt kregen we allemaal een plattegrond en toen kon onze ontdekkingstocht beginnen. Die tocht was moeilijker dan we dachten, omdat alle naambordjes in het Servisch geschreven waren en de tekens in die taal lijken niet echt op onze letters.
Al snel bleek dat er een grote marathon in het centrum was en alle straten waren helemaal afgesloten. Het was er een drukte van belang, maar gelukkig hoefden we niet op het verkeer te letten.
Allereerste liepen we door de winkelstraat, die hartstikke gezellig is met allemaal kraampjes en terrasjes. Uiteindelijk kwamen we uit bij een grote fontein, het parlement en het zogenaamde ‘oude paleis’. Opvallend was dat we onderweg soms nog posters zagen met het hoofd van Milosevic erop. Als we met inwoners daarover spraken, waren zij altijd heel lovend over hem en prezen ze hem voor zijn goede daden voor het land. Echt ongelooflijk als je bedenkt dat die man zoveel mensen heeft vermoord.
Verder zijn we zaterdag nog naar de grote orthodoxe kerk geweest, die ze nog steeds aan het afbouwen zijn. Op zoek naar een goede lunchplek kwamen we bij toeval langs een markt die nog erg ouderwets uitzag. Ze verkochten er alles van fruit tot bloemen en zelfs kleine konijntjes, vissen en puppies. Na het eten hebben we nog een bezoek gebracht aan de grote begraafplaats van de stad, de universiteit en nog een kerk die we onderweg tegen kwamen. Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel om snel te douchen en andere kleren aan te trekken. Helaas ging dat douchen niet zo snel als gehoopt, want we hadden maar 1 douche voor 10 personen. Je kunt niet alles hebben voor 10 euro per nacht, haha! Na het avondeten gingen de heren alcohol inkopen voor de rest van de avond. Ze kwamen terug met plastic flessen van 2 liter gevuld met bier! Schijnbaar is dat normaal in Belgrado, haha, want we zagen ze overal. Vervolgens zijn we een heuvel naast ons hotel beklommen en hebben we daar enkele uren doorgebracht, genietend van het prachtige uitzicht over de stad. De avond eindigde tenslotte in een klein cafeetje waar ik een heerlijke Bananasplit heb gegeten!

Zondagmorgen stonden we tegen 10 uur op, iets later dan gepland, maar iedereen was nog helemaal uitgeput van de treinreis. Na een ontbijtje bij de bakkerij op de hoek zijn we de heuvel met het fort gaan verkennen. Het oude fort ligt een stuk hoger dan de stad en je hebt dan ook een prachtig uitzicht over Belgrado en de rivieren als je eenmaal boven bent. Verder kwamen we onderweg nog langs een hoop oude vestigingsmuren en legervoertuigen van vroeger. Deze hoorden bij het militairmuseum waar we ook nog een bezoekje aan gebracht hebben. Daarna zijn we alle marktkraampjes in de buurt afgestruind en hebben we oud Joegoslavisch geld gekocht. Het leuke hieraan is namelijk dat door de enorme inflatie in de jaren 90 op de biljetten niet 10 of 100 staat maar 50.000.000.000. Helaas zijn ze nu niets meer waard, maar het ziet wel stoer uit natuurlijk! Mariëlle is biljonair, haha!
Toen was het alweer tijd voor de lunch en in een prachtig, rustig gelegen restaurantje heb ik vers fruit met ijs gegeten. In de namiddag hebben we heerlijk genoten van het zonnetje en zijn we met z’n allen naar het park gegaan om daar lekker in het gras te liggen. Het is trouwens opvallend hoeveel parken er in Belgrado te vinden zijn. Echt een groene stad in vergelijking met Budapest!
Uiteindelijk vertrok onze trein weer om 10 uur ’s avonds en kwamen we maandagmorgen rond 5 uur aan in Budapest.

Eenmaal op mijn kamer ben ik meteen mijn bedje ingedoken om mijn slaapachterstand in te halen. Pas rond 12 uur werd ik weer wakker, want natuurlijk had ik weer gewoon les op maandag.

Dinsdag en woensdag zagen er vervolgens weer redelijk ‘gewoon’ uit. Ik ben braaf naar de universiteit gegaan en woensdagmiddag heb ik een bezoek gebracht aan de kapper. Het was ff moeilijk om de kapster duidelijk te maken wat ik wilde (laagjes, volume, kortere pony etc), maar met behulp van een foto die ik meegenomen had lukte het al beter. Nadat de kapster 10 minuten (!) mijn haar gewassen had en er 3 verschillende crèmes in gestopt had, begon het spannende gedeelte: het knippen! Dat duurde nog eens een half uur (!), want er werd volop gekletst in de kapsalon en voor alle vrouwen daar leek het wel een sociaal uitje of zo. Vervolgens eindigde het hele gebeuren met allemaal verschillende soorten crèmes, schuim en lak, waardoor mijn haar met de minuut meer ging glimmen. Toch was het eindresultaat wel oké en kostte de hele belevenis (40 minuten) me 12 euro!
Verder stonden er nog een hoop afspraken met groepjes op de planning. Omdat we de komende weken een hoop werkstukken moeten inleveren en presentaties moeten geven, begint de tijd langzaam te dringen. Woensdag was ik dan ook pas om half 6 thuis, omdat we nog moesten werken aan ons Kroatië-project. Gelukkig heb ik wel allemaal leuke en enthousiaste groepjes, zodat het samenwerken redelijk soepel verloopt.

Vandaag (donderdag) heb ik dan tenslotte nog anderhalf uurtje les en om half 7 vertrekt de trein naar Krakau, een prachtige stad in Polen. De reis zal waarschijnlijk zo een 11 uur in beslag nemen, maar het schijnt de moeite waard te zijn. Vanuit Krakau proberen we dan ook nog de concentratiekampen van Auschwitz te bezoeken. Maar over al die belevenissen en natuurlijk over het bezoek van Joop, Mariet en de rest kunnen jullie de volgende keer alles lezen! Doei, doei……