Budapest.....elke dag anders!

Hey allemaal,

Bijna 10 dagen zijn voorbij sinds mijn laatste berichtje, dus het werd weer langzaam tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van alle ontwikkelingen hier. Zoals de titel al doet vermoeden heb ik weer een hoop meegemaakt hier in Budapest. Voordat jullie echter beginnen met lezen, wil ik nog twee dingetjes zeggen. Allereerst, sorry dat ik weer zoveel getypt heb, het zal wel weer even duren voordat jullie alles gelezen hebben. En als tweede, schrik niet, maar dit is voorlopig de laatste update uit Budapest. Nu zullen jullie wel denken, hoe kan dat nou, ze komt toch pas 18 juni terug naar Nederland? Daarom hier voor jullie allemaal een klein reisschema, zodat jullie altijd weten waar ik uithang. Ik ben overigens gedurende deze tijd weer te bereiken op mijn oude Nederlandse GSM-nummer 06-53740825.

Reisschema Mariëlle:
25 mei – 27 mei Sarajevo (Bosnië)
28 mei – 30 mei Dubrovnik (Zuid-Kroatië)
31 mei – 2 juni Split (Midden-Kroatië)
3 juni – 4 juni Budapest (Hongarije)
5 juni – 10 juni Jonkoping & Goteborg (Zweden)
11 juni – 13 juni Bergen (Noorwegen)
14 juni – 15 juni Jonkoping (Zweden)
16 juni – 17 juni Kopenhagen (Denemarken)

Natuurlijk zal ik ook van deze tripjes uitgebreid verslag doen op deze site. Maar voordat het zover is, hier nog eerst mijn laatste dagen in Budapest:

De vorige keer was ik blijven steken op zaterdag 12 mei. Het ’s avonds vierde Marion uit Oostenrijk haar 23e verjaardag en dat kon natuurlijk niet zonder een feestje voorbijgaan. Ze had een tiental mensen bij haar thuis uitgenodigd en natuurlijk had ik ook een kadootje voor haar gekocht. Omdat ze tijdens onze gezamenlijke trip naar Krakau 5 appels en 4 toetjes op een dag had gegeten, had ik haar dan ook appels en tiramisu meegenomen. Het grappige was dat alle gasten eten hadden meegenomen. De bijnaam van Marion ‘the stomach’ (de maag) zegt eigenlijk al genoeg. Zij kan echt de hele dag door eten. Mijn tiramisu (portie voor 2 personen) was dan ook al binnen 10 minuutjes op.
Tot een uurtje of 1 hebben we bij Marion thuis gekletst, gedronken, naar muziek geluisterd en ons prima geamuseerd. Daarna ging de ene helft nog uit en de andere helft waaronder ik ging naar huis.

Zondag stond er namelijk weer een hoop huiswerk op het programma en natuurlijk mocht ik Moederdag niet vergeten. De hele dag heb ik aan een presentatie gewerkt, hoewel dat nog niet zo gemakkelijk was met 30 graden buiten. Rond 7 uur zijn Anna en ik gaan uiteten en zelfs toen konden we nog gewoon in onze topjes buiten zitten. Het was het laatste weekend van Anna in Budapest en ze wilde graag nog ff met iedereen afspreken. Zo gingen wij samen naar een Italiaans restaurant in Raday Utca. Het eten was lekker en het was reuze gezellig.

Maandag begon dan voor mij de laatste echte schoolweek. Zoals altijd begon mijn les op maandag weer om 2 uur en daarna had ik nog afgesproken met Sidney (geboren in Frankrijk, studeert in Brussel) om aan ons werkstuk en bijbehorende presentatie te werken. Voor degenen die het onderwerp niet meer kunnen herinneren van het vorige bericht (of het gewoon niet gelezen hebben natuurlijk) de titel van ons project is de invloed van gewelddadige conflicten op de ontwikkeling van de mens (klinkt stoer he!). Omdat Sidney nog preciezer, nauwkeuriger en serieuzer is dan mij schoot ons werkstuk in eerste instantie niet erg op, maar uiteindelijk kwam het die dag toch af.

Dinsdag om half 1 was dan eindelijk het grote moment daar: Sidney en ik moesten ons werkstuk inleveren en de presentatie houden. Voor ons waren nog twee presentaties. Het eerste groepje las alles rechtstreeks voor vanaf een papiertje en de tweede groep ging met meer dan 15 minuten over de tijdslimiet van 25 minuten heen. Dat konden wij wel beter! Onze presentatie ging goed, helemaal volgens schema en het was de eerste keer dat de leraar niet zat weg te dutten. Dat moest toch een goed teken zijn! De dag erna zouden we de uitslag krijgen!
Verder had ik die avond nog afgesproken met Aurelien, Marion en Thomas om al onze foto’s van Krakau uit te wisselen. Rond 9 uur waren we allemaal compleet by Aurelien thuis, het was weer hartstikke gezellig en rond middernacht ging we weer naar huis.

Woensdag morgen om 5 uur ging Anna naar huis, helemaal terug naar Waterloo in Canada. Hoewel we beiden enorm verschillend waren, hebben we het reuze leuk gehad als huisgenootjes en zijn we veel met elkaar opgetrokken.
Anna was nog geen 4 uurtjes weg of ik miste haar al. Hoewel ik nu de hele badkamer voor mezelf heb en ik nu 2 diepvrieslades en 2 plankjes in de koelkast heb, is het maar leeg in huis zonder haar. Op een of andere manier was ik eraan gewend dat onze deuren tegenover elkaar altijd open stonden en dat wanneer ik dat maar wilde ik altijd met haar kon praten. Tsja, aan alles komt een einde!
Verder kreeg ik die dag nog goed nieuws. Sidney was op de universiteit onze punten voor het werkstuk en de presentatie gaan checken en wat denk je……een 10 voor het werkstuk en een 10 voor de presentatie, hahahahahaha! Lang leve het studentenleven in Budapest! Omdat ik een 9.5 voor mijn midterm-examen had gehaald en een 10 voor mijn participatie in de klas, sluit ik het vak ‘Internationale economische organisaties en instituten’ af met een gemiddelde van een 9.7!

Omdat ze hier in Hongarije geen Hemelvaart vieren, moest ik donderdag morgen voor de laatste keer om 6.45 uur opstaan voor mijn les van 8 uur Ook voor dit vak moest ik weer een presentatie geven samen met Krisztina (Hongarije) en Marion (Oostenrijk). Het vak heet International Human Resource Management (sorry, een goede Nederlandse vertaling kon ik niet vinden) en onze opdracht was om een persoon te zoeken en te interviewen die oorspronkelijk uit een ander land kwam, maar in Hongarije woont en werkt. En om het nog wat moeilijker te maken moest hij/zij ook nog uit een land komen van een van de groepsleden. (Begrijpen jullie het nog?) Voor alle duidelijkheid, wij moesten dus iemand interviewen uit Nederland of Oostenrijk die in Hongarije woont en werkt. Uiteindelijk hadden we via de Oostenrijkse ambassade (ja, je moet hier alles uit de kast halen) een adres gekregen en zijn Marion en Krisztina hem gaan interviewen. Zij hebben daarna het werkstuk getypt, waarna ik de presentatie in elkaar gezet heb. En die presentatie moesten we dus donderdagmorgen om 8 uur presenteren. Wederom liep alles volgens planning en het punt krijgen we volgende week.
Na de les rond 11 uur liep ik dus weer terug naar mijn kamer om nog even snel wat te leren en uit te rusten, toen er opeens rare marsmannetjes door mijn straat liepen. Het waren enkele mannen in grote, rode, rubberen pakken met glazen bollen op hun hoofd. Ik wist niet wat ik ervan moest denken en was al allemaal spannende verhalen erbij aan het verzinnen. Helaas was de waarheid wat minder spectaculair. De mannen moesten gewoon de riolering van de gerenoveerde gebouwen aansluiten en dat doen ze hier schijnbaar in van die belachelijke pakken.
Om 5 uur had ik dan nog een examen van Internet Marketing. Toen bleek dat ik weer eens helemaal voor niets geleerd had, want de vragen waren allemaal toepassingsproblemen. Het was niet zo moeilijk en ik denk dat ik wel geslaagd ben. Uitslag krijgen we volgende week!
Verder kreeg ik wel nog het eindpunt terug van het vak Advertising Management (gaat over advertenties, marketing etc.). Omdat ik hier geen eindexamen van had, maar de midterm dubbel kon laten tellen, had de lerares het punt al berekend. En wat bleek: ik was geslaagd voor het vak met een 9.9! Ik had maar 1 puntje gemist van de 100, woehoe!

Op vrijdag heb ik elke week zoals de naam al zegt VRIJ! Dus besloot ik om eerst eens lekker uit te slapen en daarna maar weer eens iets cultureels te gaan doen. Nadat mensen dachten dat ik niet wist wat een orkestbak was (grapje, tante Mariet en Erik) besloot ik om me maar eens meer te gaan verdiepen in muziek, kust en historie. Omdat ik muziek al in de opera had gehad en kust me niet zo trekt, bleef historie over. Bovendien was het die dag Museum Dag met gratis entree in alle musea en dus besloot ik om daar gebruik van te maken door naar Aquincum te gaan. Dit is een openlucht museum met allemaal resten van gebouwen uit de Romeinse tijd. Omdat ik zo ongeveer de enige was in het hele museum (op zo’n 100 hagedissen na) kon ik rustig rond lopen en alles bekijken. En nu denken jullie natuurlijk ‘Wie heeft dan die foto’s gemaakt waar ze zelf opstaat?’ Het antwoord is heel simpel: mijn fototoestel heeft een zelfontspanner en er waren genoeg Romeinse muurtjes om het ding op te zetten!
Het ’s avonds was er een flatparty georganiseerd in het appartement van Thomas (Duitser). Ik kwam er rond 11 uur aan en toen was er nog bijna niemand op een paar Nederlanders en Belgen na. Wij zijn ook altijd de eersten!! Rond 12 uur echter werd het opeens hartstikke druk en uiteindelijk rond 1 uur waren er meer dan 100 mensen in de woonkamer, keuken, slaapkamer, gang en trappenhal te vinden. Allemaal waren ze aan het schreeuwen, zingen, klappen en springen, maar om 2 uur toen ik naar huis ging, waren we er nog steeds niet uitgezet door de politie. Of de buren waren doof of ze hadden zelf ook een feestje, haha!

Zaterdag morgen stond ik alweer om 8 uur op, want om kwart voor 10 vertrok de trein richting Szeged. Omdat iedereen nog knock-out was van de dag ervoor, besloot ik maar om alleen te gaan, want ik wilde die stad wel nog ff gezien hebben. Onderweg werd ik zoals altijd gecontroleerd door een conducteur alleen deze keer liep hij niet door, maar bleef hij naar mijn studentenkaart kijken en begon hij Hongaars tegen mij te praten. Een jongen in mijn coupé kon het gelukkig vertalen en wat bleek: mijn studentenpas is geldig voor 60 dagen en ik was vergeten om hem te laten verlengen. De datum op de kaart was dus 3 dagen verstreken. Dat betekent dat ik dus eigenlijk niet met een studentenkaartje mag reizen in de trein en ik dus geen geldig vervoersbewijs had op dat moment. De conducteur maakte me duidelijk dat ik 7000 HUF (=28 euro) aan hem moest betalen en als ik dan later kon aantonen dat ik wel student was, kreeg het grootste gedeelte terug. Omdat ik Hongaren nog steeds niet helemaal vertrouw, besloot ik om te zeggen dat ik zoveel geld niet bij me had. De conducteur besloot uiteindelijk om mij een papiertje uit te schrijven waarop stond dat als ik me binnen 2 weken zou melden op een treinstation met een geldige studentenpas ik alleen administratiekosten zou hoeven te betalen. Als ik dat niet deed, dan werd de boete verhoogd tot maximaal 300 euro! Wat een gedoe allemaal!
Verder was de treinreis wel rustig en zag ik onderweg nog wat ooievaars. Uiteindelijk kwam ik rond half 1 in Szeged aan en hoewel ze het normaal de stad van de zon noemen, was die zon nu ver te zoeken. Het had er zelfs geregend net voordat ik er aan kwam. Bovendien bleek dat het station 2 km van het centrum af lag. Wat een geluk had ik die dag! Ondanks het weer en de lange wandeling bleek de stad toch de moeite waard. De dom met het plein, het theater, het stadhuis en de binnenstad waren erg leuk. Toevallig was het die zaterdag de ‘Dag van Szeged’ en waren er overal festiviteiten in de stad georganiseerd. Zo was er een grote markt op de brug waar je allerlei souvenirs en prullaria kon kopen van rieten manden tot glaswerk. Er waren tientallen eetkraampjes waar je allemaal Hongaarse specialiteiten kon krijgen en daarnaast stonden er diverse podia in de stad waar de hele dag zowel zang- als dansgroepen optraden. Ondanks dat ik alleen was, was het hartstikke gezellig.

Zondag stond er weer studeren op de planning. Ik wilde eigenlijk lang uitslapen, maar door de lieve telefoontjes van allebei mijn oma’s was ik toch al op tijd op. Omdat ik woensdag en donderdag tentamens heb, werd het langzaam tijd dat ik daar eens aan zou beginnen te leren. Verder heb ik rond 9 uur nog een avondwandeling door Budapest gemaakt. Nadat ik eerst een lekker ijsje gegeten had, ben ik langs de Donau gaan lopen. Uiteindelijk ben ik maarliefst 4 bruggen gepasseerd! De prachtige foto’s van Budapest by night staan natuurlijk weer onderaan de pagina!

Vandaag (maandag) begon met een hoop klusjes. Zo moest ik in het computergebouw formulieren gaan uitprinten en daarna laten ondertekenen op de universiteit. Ook moest ik mijn studentenpas laten vernieuwen, naar het postkantoor, de drogisterij en topjes kopen. Het is hier namelijk zo warm, ongeveer 31 graden, dat zelfs T-shirts nog te warm zijn. Hier in de stad blijft alle smog hangen en is het echt een grote zweet-bende. Ik zal jullie niet in detail gaan uitleggen hoe het in de metro ruikt met dit soort weer, maar het is niet best. Ook moest ik nog een nieuw paar schoenen hebben, want het oude paar was helemaal versleten en de zolen kwamen aan de buitenkant eruit. Tenslotte ben ik nog naar het treinstation gegaan met mijn briefje van de conducteur. De vrouw achter de balie was heel aardig en uiteindelijk moest ik 4 euro administratie kosten betalen. Liep mijn treinavontuur toch nog redelijk goed af!
Verder heb ik de rest van de middag nog wat geleerd en nu zit ik heerlijk op het balkon in mijn zomerjurkje met mijn laptop dit berichtje te schrijven. Ik zag Wesley net via de webcam en hij had een hemd met lange mouwen en een trui aan. Dat was wel ff vreemd. Maar ja, bij hem is het nog steeds maar 10 graden terwijl het hier om 7 uur ’s avonds nog 25 graden is. Zal wel ff wennen worden als ik straks naar Zweden vlieg. Maar voordat het zover is, voor de laatste keer, heel veel groetjes vanuit zomers Budapest en tot snel!